|
Flip Trooster (1918-2018)
Op 4 december jl overleed het oudste lid der Eileuvers Flip Trooster op ruim 100-jarige leeftijd. Flip stond, met anderen, aan de wieg van onze vereniging. Lid van een katholieke familie van aannemers en houtkopers en -zagers kreeg hij de kerkelijke tradities met de paplepel ingegoten. Al in de vroegste jaren van het naoorlogse carnaval was hij actief in de commissie die dit dan nog katholieke feest organiseerde. In 1958/1959 ging hij de Vastenavondvierders voor als Prins Kloris I. En in de jaren daarna diende hij de commissie als secretaris. In 1962, bij het stichten van de vereniging, bedacht hij de naam Eileuvers.
Ook in 1962 was hij samen met zijn vrouw Agnes Trooster-de Wit en Tonnie Overmars de schrijver van het Zwolse carnavalslied “Ik ben een Zwollenaar”. Het lied werd getoonzet op een Duitse melodie in een arrangement van Gert van der Horst sr. Ook al zal het Flips voorkeur niet hebben gehad dat het lied te pas en te onpas wordt gespeeld, het is inmiddels het onofficiële volkslied van Zwolle geworden.
En dan was er Anna Zeepsop, een creatie van Flip. Als schoonmaakster op het stadhuis kende, becommentarieerde en fileerde zij alle ins en outs van de Zwolse gemeentepolitiek in het Zwols. Hij was daarmee één van de eerste Zwolse buutreedners. In 2008 kwam Anna nog eenmaal ten tonele wat een feest der herkenning was.
In 2009 maakte Flip het mee dat zijn zoon Maarten als Prins Martinus I uit het Eileuver-nest kwam en Sassendonk voor ging. Het vervulde hem met trots. Hèt kippenvel-moment van dat carnavalsjaar was het optreden van vader en zoon tijdens het carnavalsconcert in de Spiegel. Samen openden zij het concert met het zingen van Flips lied “Ik ben een Zwollenaar”.
Al ruim voordien, in 1979 ter gelegenheid van het 22-jarig bestaan van de vereniging, was Flip terecht benoemd tot erelid van de vereniging.
Flip was een veelzijdig mens, want ook aan de bevordering van het Zwolse beiaardspel en aan het beschrijven van de geschiedenis van de familiehoutzagerij heeft hij zijn krachten gewijd. Het zal medio jaren ’80 zijn geweest dat ik hem (en Agnes) in verband met die geschiedenis voor het eerst ontmoette. Flip was een scherp waarnemer die in veel zaken humor kon ontdekken. Hij mocht dan ook graag zijn verhalen vertellen met een grote glimlach als hij wist dat er ergens een grap in zat. De laatste jaren liet zijn gezondheid hem in de steek en kon hij niet meer als vroeger – hoe kort ook – aanwezig zijn bij een zittingsavond of receptie. Maar hij kon nog lang genieten van de aandacht vanuit de Eileuvers, zoals vorig jaar toen wij hem opzochten om de Prinsenmedaille te overhandigen.
De vereniging is Flip veel dank verschuldigd voor zijn lange inzet voor het carnaval. Wij zullen hem missen, ook al weegt dat gemis niet op tegen dat van zijn familie. Wij wensen hen van harte sterkte in de hoop dat de herinneringen aan Flip hen troost mogen bieden.
Jaap Hagedoorn
Secretaris CV de Eileuvers
|